အင္ဒိုနီးရွားႏုိင္ငံမွ ေဘာေရာ ဗုေဒၶါပုထိုးေတာ္ႀကီးအား ကမာၻ႕အႀကီးဆံုး ပုထိုးေတာ္ႀကီးအျဖစ္ ဂင္းနစ္ကမာၻ႕စံခ်ိန္မွတ္တမ္း ျပဳစုေရးအဖဲြ႕က အတည္ျပဳခဲ့ေၾကာင္း အိႏၵိယအရာရွိတစ္ဦးက ဇူလိုင္လ ၄ ရက္ေန႔တြင္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည္။ ဂ်ာဗားကြၽန္းအလယ္ပိုင္း မာဂယ္လန္ၿမိဳ႕ရွိ ပုထိုးေတာ္ႀကီးကို ဇြန္လ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ ဂင္းနစ္ ကမာၻ႕စံခ်ိန္စာရင္းသြင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဂင္းနစ္ကမာၻ႕စံခ်ိန္ ၀က္ဘ္ဆုိက္တြင္လည္းေအဒီ ၇၅၀ မွ ၈၄၂ ခုႏွစ္ၾကားက တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့ေသာ ေဘာေရာဗုေဒၶါသည္ ကမာၻ႕ႀကီးဆံုး ဗုဒၶပုထိုးေတာ္ႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပလိုက္ၿပီျဖစ္သည္။
၆၀၀၀၀ ကုဗမီတာရွိေသာ ေက်ာက္သားတုိ႔ျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားၿပီး ဉာဏ္ေတာ္ ၃၄ ဒသမ ၅ မီတာရွိကာ ေအာက္ခံမွာ ၁၂၃ မီတာရွိေၾကာင္း ယင္း၀က္ဘ္ဆုိက္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ကတည္းက ကမာၻ႕အေမြအႏွစ္စာရင္း၀င္ခဲ့ေသာ ေဘာေရာဗုေဒၶါမွာ အင္ဒိုနီးရွားႏုိင္ငံတြင္ ကမာၻလွည့္ခရီးသြား အေျမာက္အျမား လာေရာက္လည္ပတ္ရာ ေနရာတစ္ခုအျဖစ္ တည္ရွိေနသလို ႏုိင္ငံတြင္းရွိ လူနည္းစု ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား လာေရာက္ ဖူးေျမာ္ရာေနရာလည္း ျဖစ္သည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြင္း ကမာၻလွည့္ခရီးသြား ႏွစ္သိန္းခြဲခန္႔ လာေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ၾကသည္။
ေဘာေရာဗုေဒၶါပုထိုးေတာ္ႀကီး
ေဘာေရာဗုေဒၶါပုထိုးေတာ္ႀကီးကို ၉ ရာစု ေသလိျႏၵာမင္းဆက္ လက္ထက္ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာ ထြန္းကားျပန္႔ပြားစဥ္ တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဂုပၲဗိသုကာလက္ရာမ်ား လႊမ္းမိုးမႈရွိျခင္းေၾကာင့္ ဂ်ာဗားကြၽန္းတြင္ အိႏၵိယယဥ္ေက်းမႈ လႊမ္းမိုးမႈရွိခဲ့သည္ဟု ဆို ႏုိင္ေသာ္လည္း ေဒသ႐ိုးရာဟန္မ်ား ေရာယွက္ေနျခင္းေၾကာင့္ အင္ဒိုနီးရွား လက္ရာစစ္စစ္ ျဖစ္ေနေစသည္။ ၁၄ ရာစုတြင္ ဂ်ာဗား၌ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ဟိႏၵဴဘာသာ တိမ္ေကာသြားခ်ိန္တြင္ ေတာတြင္း၌ တိမ္ျမဳပ္ေနခဲ့ၿပီး ဂ်ာဗားကြၽန္းကို အဂၤလိပ္တို႔ အုပ္စိုးသည့္ေခတ္အေရာက္ ၁၈၁၄ ခုႏွစ္တြင္မွ ဘုရင္ခံေသာမတ္စတန္းဖုိ႔ဒ္ ရက္ဖယ္လ္က ေဒသခံတုိ႔၏ ေျပာစကားမွတစ္ဆင့္ သိရွိကာ ျပန္လည္ရွာေဖြ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းေနာက္ပိုင္းကာလတြင္မွ ျပန္လည္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကၿပီး ၁၉၇၅ မွ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္အတြင္း အင္ဒိုနီးရွားအစိုးရႏွင့္ ယူနက္စကိုတုိ႔ ပူးေပါင္းၿပီး ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ား အႀကီးအက်ယ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။
Ref: Eleven

 http://www.myanmarnewszone.com/general-knowledge/11209-2012-07-09-11-19-43.html