အႏုပညာဆိုတာကို စိုင္းစိုင္း ဘယ္လုိဖြင့္ဆိုခ်င္ပါလဲ။
အႏုပညာရဲ႕ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားဖူးဖတ္ဖူးတဲ့ အႏုပညာနဲ႔ အလွအပဆိုတာက လိပ္စာတစ္ခုထဲမွာ အတိအက် ရွိရတယ္။ ပိုသြားလို႔လည္း မရဘူး။ လိုေနလုိ႔လည္း မရဘူး။ ဥပမာအားျဖင့္ အိမ္တစ္အိမ္ကို သြားလည္တယ္ဆိုရင္ အဲဒီလိပ္စာအတိုင္း အတိအက် သြားလုပ္ရပါတယ္။ အဲဒီလိပ္စာထက္ ေျခလွမ္း (၁၀) လွမ္းေလာက္ ပိုေလ်ာက္လိုက္ရင္ အဲဒီအိမ္ကို မေရာက္သလို ေျခလွမ္း (၁၀) လွမ္းေလာက္ လိုသြားရင္လည္း အဲဒီအိမ္ကို မေရာက္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ အႏုပညာလုပ္တဲ့ ေနရာမွာ သီခ်င္းေရးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဆုိတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အလွအပနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အလွျပင္တာ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေကာင္ေလး၊ ေကာင္မေလးဝတ္တဲ့ ဖက္ရွင္ေတြ ျဖစ္ျဖစ္ ပိုသြားလု႔ိ မရသလို လုိသြားလို႔ မရပါဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ လူသားတစ္ေယာက္ပဲဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လုပ္လိုက္တဲ့ အႏုပညာေတြမွာ လိုတာလည္း ရွိမယ္။ ပိုတာလည္း
ရွိမယ္။ ေရာက္ရွိသြားတဲ့အခါလည္း ရွိမွာေပါ့ဗ်ာ။

ဆယ့္ႏွစ္ႀကိဳးကေဝနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေဝဖန္သံေတြကေရာ။
ဆယ့္ႏွစ္ႀကိဳးကေဝမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ပရိသတ္က သိပ္ၿပီး ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ မေဝဖန္ၾကဘူး။ အေကာင္းေတြ ေျပာၾကတာ မ်ားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အားလံုးကို ျပစ္မွာ။ တျခား ေနာက္ထပ္႐ံုေတြမွာ တင္တဲ့ခ်ိန္ထိ ေစာင့္မွာ။ သူတို႔ဘာကို အဓိကထားၿပီး ေျပာလဲဆုိ အဲဒီကားထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဂီတ လုပ္ထားတာေလးေတြ၊ ေနာက္ဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္အစားေတြ၊ အေရာင္လိုက္ဖက္မႈ ရွိတာေလးေတြကို သူတို႔ သတိထားမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လုပ္ခဲ့ရက်ိဳးနပ္တယ္။ ဒီကားက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က နဂိုကတည္းက ေကာင္းရင္ ဒီဗီဒီတင္မယ္လုိ႔ ဆံုးျဖတ္ထားတာပါ။ ကားဆက္ၿပီးေတာ့လည္း ဒီဗီဒီတင္သင့္တယ္ ဆုိၿပီး တင္ခဲ့တာပါ။ ႐ုပ္ရွင္အျဖစ္ ေျပာင္းဖုိ႔က်ေတာ့ အခ်ိန္ေတြအၾကာႀကီး ေစာင့္ရမွာ။ အခက္အခဲကေတာ့ ရွိတာေပါ့။ ဒါက ေနရာတုိင္းပါပဲ။ အရမ္းႀကီး ညည္းတြားမေနဘဲ ပရိသတ္က ႀကိဳက္ၾကတယ္ဆုိေတာ့ အေမာေျပသြားတာေပါ့။
စိုင္းစိုင္းဆိုတာ အတိုက္အခိုက္ေတြနဲ႔ အျမဲျပည့္ေနတဲ့သူလား။
ဘဝက အတုိက္အခိုက္ေတြနဲ႔ အျမဲေနေနရလား ဆိုတာကိုေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆို ကၽြန္ေတာ္က သိပ္မမွတ္ထားတတ္လို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေလာေလာဆယ္ ဒီရက္ပိုင္းမွာ ခံစားမိတာေလးန႔ဲ စဥ္းစားမိတာေလးက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဖန္တီးခဲ့တဲ့ ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြက အတိတ္မွာက်န္ခဲ့ၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ပဲ ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာေဂၚလီသီခ်င္း ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ၀မ္းနည္းမွတ္တမ္း ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ တျခားသီခ်င္းေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေတြရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈက အတိတ္မွာ က်န္ခဲ့ၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ေရွ႕ဆက္သြားရမယ္။ အနာဂတ္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္က ေတာေဂၚလီခ်ည္းပဲ လုပ္ေနလုိ႔မရဘူး။ အနာဂတ္နဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ အနာဂတ္မွာ ေအာင္ျမင္မႈရႏုိင္တဲ့ ဖန္တီးမႈမ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ သီခ်င္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဂီတျဖစ္ျဖစ္ အဲဒါကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခံယူခ်က္ပဲ။
စိုင္းစိုင္းရဲ႕ ပရိသတ္က ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာပဲရွိတယ္လုိ႔ ေျပာရင္ေရာ။
အသက္အရြယ္အားျဖင့္ Setter ခြဲမယ္ဆုိရင္ေတာ့ လူငယ္ပရိသတ္ မ်ားတယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ဝန္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၿမိဳ႕ေပၚခ်ည္းပဲ ဆုိတာေတာ့ လက္မခံပါဘူး။ နယ္ေတြ အမ်ားႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္ သီခ်င္းသြားဆိုဖူးပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး တခ်ိဳ႕နည္းနည္းေဝးလံတဲ့ ေနရာေတြဆုိ ဇာတ္သဘင္နဲ႔ပါ တြဲၿပီး ဆုိဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ပရိသတ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ လူငယ္ပရိသတ္ေတြ မ်ားတယ္ဆုိတာကို လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၿမိဳ႕ေပၚက ပရိသတ္ေတြပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို အားေပးတယ္ ဆုိတာကိုေတာ့ လက္မခံပါဘူး။
ကိုယ့္ကို လူေတြအမ်ားႀကီး အားေပးလက္ခံဖုိ႔ အတြက္ေရာ ဘာေတြ အာ႐ံုစိုက္ျဖစ္လဲ။
ကၽြန္ေတာ္က ကိုယ့္စိတ္ေရာ၊ လူေရာ ဒီအႏုပညာအလုပ္ထဲမွာ ျမႇဳပ္ႏွံထားတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကေတာ့ မိုင္ကုန္လုပ္မွာပဲ။ အားေပးတာ၊ မေပးတာကေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ့္ ကံၾကမၼာေပါ့ဗ်ာ။ အရြယ္စံု လူမ်ိဳးစံု အားေပးဖုိ႔ဆိုတာကလည္း မလြယ္ပါဘူး။ Facebook Funpage မွာ ကၽြန္ေတာ့္ပရိသတ္က လူတစ္သိန္းေတာင္ မေက်ာ္ဘူး။ ဘ႐ူႏိုမားဆို 24.billion အမ်ားႀကီးပဲ။ ဂ်က္စတင္ဘီဘာဆို မေျပာနဲ႔ေတာ့။ ျဖစ္ခ်င္တာေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တာေပါ့။ ကိုယ္တတ္ႏုိင္သေလာက္ေတာ့ လုပ္တာပဲ။ ကံၾကမၼာဆိုတာကလည္း ရွိေသးတယ္။
စိုင္းစိုင္းခမ္းလႈိင္ ဇာတ္ကားကို မၾကည့္ခ်င္ဘူးဆိုတဲ့ လူေတြရဲ႕ အသံကို ၾကားခဲ့မယ္ဆုိရင္ ဘယ္လိုခံစားရမလဲ။
စိုင္းစိုင္းဇာတ္ကားမို႔ မၾကည့္ခ်င္ဘူးဆိုတာ ရွိလုိ႔လားဗ်ာ။ အဲဒါဆုိ ကၽြန္ေတာ္ သူတုိ႔နဲ႔ စကားေျပာခ်င္တယ္။
စိုင္းစိုင္းက အတၱႀကီးသူ တစ္ေယာက္လား။
မေျပာတတ္ဘူး။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြလည္း အတၱႀကီးတယ္ဗ်။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခါတေလ အနစ္နာခံဖူးတဲ့ အႀကိမ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတာပဲ။ ဘယ္ဟာပိုမ်ားမလဲ မေျပာတတ္ဘူး။
ခဏခဏ ရည္းစားထားခဲ့ျခင္း ခံရတာလည္း စိုင္းစိုင္းကို ပရိသတ္စိတ္ဝင္စားေစတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ေစသလား။
ရည္းစားထားခဲ့ျခင္း ခံရတယ္လို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ။ အဲဒီစကားကို ကၽြန္ေတာ္ကန္႔ကြက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ personal နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေလာေလာဆယ္မွာ ဘာမွ ေျပာစရာမရွိေသးပါဘူး။
ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အသည္းကြဲဆံုး celebrity တစ္ေယာက္လား။
မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ အသည္းကြဲေနတယ္လုိ႔ ဘယ္တုန္းက ေျပာဖူးလဲ။
အႏုပညာသမားနဲ႔ စီးပြားေရးဆိုတာ
ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္က သူဆြဲတဲ့ ပန္းခ်ီကားကို ဘယ္သူ႔ကုိမွလည္း မျပဘူး။ ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း မေရာင္းခ်င္ဘူး။ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ တစ္ေယာက္တည္း ေက်နပ္ၿပီး တစ္ေယာက္တည္းဆြဲ၊ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အိမ္မွာ သိမ္းထားဆုိရင္ေတာ့ ဒါက စီးပြားေရးနဲ႔ မဆုိင္ဘူးဗ်။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီပန္းခ်ီကားကို ေစ်းႏႈန္းတစ္ခု သတ္မွတ္ၿပီး ေရာင္းခ်င္ၿပီဆုိရင္ေတာ့ အေရာင္းအဝယ္သေဘာ ပါလာၿပီဗ်။ ဒါက ကၽြန္ေတာ္ အေျခခံက်က် ေျပာျပတာပါ။

ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ကိုယ္ဖန္တီး ထုတ္လုပ္ထားတဲ့ အႏုပည product ေတြကို အိမ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ကိုယ့္အတြက္ပဲ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ပရိသတ္ကို တင္ဆက္ခ်င္တဲ့ ေကာင္ပါ။ ၿပီးေတာ့ ပရိသတ္ ႏွစ္သက္လက္ခံ အားေပးတာမ်ိဳးလည္း ရွိေစခ်င္တာဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ သီခ်င္းေတြ၊ ႐ုပ္ရွင္ေတြကို လက္ရွိေစ်းကြက္ ျဖန္႔ခ်ိေနက်အတိုင္း ျဖန္႔ခ်ိေလ့ရွိပါတယ္။
တေလာက ထြက္သြားတဲ့ ျမန္မာဗီဒီယို ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္မွာ ေအာင္ျမင္တဲ့ အႏုပညာရွင္ေတြေနာက္ကို မူးယစ္ေဆး လိုက္သြားတဲ့ ဇာတ္ဝင္ခန္းမ်ိဳး ျပထားတယ္။ အဲဒီအေျခအေနမ်ိဳး စိုင္းစိုင္းႀကံဳခဲ့ဖူးလား။
ကၽြန္ေတာ္ မႀကံဳခဲ့ဖူးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က နဂိုကတည္းက ေဆးလိပ္မေသာက္ဘူးဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေဆးလိပ္ မတုိက္ၾကဘူး။ ဒါက လူနဲ႔ပဲဆိုင္တယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ခံယူပါတယ္။ ေအာင္ျမင္လာၿပီ မူးယစ္ေဆးဆိုတာက တစ္ဦးခ်င္းနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သပ္သပ္ၾကားဖူးတယ္။ အႏုပညာရွင္ဆုိရင္ ေဆးသံုးတယ္။ စာေရးဆရာဆုိရင္ အရက္ေသာက္တယ္လုိ႔ ဆိုတာ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ၿပီးေတာ့ ပရဟိတေတြ လုပ္ေနတဲ့သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔ေခတ္မွာ တကယ္တမ္း ေအာင္ျမင္တဲ့ အဆိုေတာ္ေတြ ေစ်းကြက္မွာ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေနတဲ့ အဆိုေတာ္ေတြ ဘယ္သူမွ ေဆးသမား မဟုတ္ၾကပါဘူး။